Tja wat doe je op een regenachtige zondag, terwijl je gewoon naar buiten wilt en het liefst op een terras in de zon. Maar daar moesten we nog even op wachten, dus pikten we er een tramlijn uit, waar overdekte bezienswaardigheden zijn onderweg. En dat is tramlijn 24 geworden. Hiervoor moesten wij eerst een stukje met de bus om naar het Centraal Station te komen.
We stappen uit aan de IJzijde van het CS en lopen dan links om het station heen onder de mooie Cuyperspassage door een ontwerp van Irma Boom. Als je de passage vanaf het IJ inloopt vind ik de verrassing het grootst. In het begin denk je: oh is dit het? Maar als je doorloopt gaat het over in een mooie historische afbeelding van 's Lands schip Rotterdam en de haringvloot naar het tableau van Cornelis Boumeester (1652-1733) dat in het Rijksmuseum hangt. De moeite waard om hier even voor om te lopen. De bedoeling is dat als je vanaf de stadkant op de fiets onder de passage doorgaat je door de steeds groter wordende pixels wordt afgeremd als de pont in zicht komt.
We stappen uit aan de IJzijde van het CS en lopen dan links om het station heen onder de mooie Cuyperspassage door een ontwerp van Irma Boom. Als je de passage vanaf het IJ inloopt vind ik de verrassing het grootst. In het begin denk je: oh is dit het? Maar als je doorloopt gaat het over in een mooie historische afbeelding van 's Lands schip Rotterdam en de haringvloot naar het tableau van Cornelis Boumeester (1652-1733) dat in het Rijksmuseum hangt. De moeite waard om hier even voor om te lopen. De bedoeling is dat als je vanaf de stadkant op de fiets onder de passage doorgaat je door de steeds groter wordende pixels wordt afgeremd als de pont in zicht komt.
Als je dan verder om het station loopt kan je aan de voorkant tegenwoordig door glazen puien de entree van de Koninklijke wachtkamer bekijken.
Het is niet ver om naar de Dam te lopen, maar wij namen vanwege het regenachtige weer de tram. Op de Dam staat natuurlijk het Koninklijk Paleis dat zeker het bezoeken waard is. Ik ben hier pas een jaar of 5 geleden voor het eerst geweest en sindsdien ga ik er minimaal eenmaal per jaar even naar binnen. Soms ga ik lekker op een bank in de burgerzaal mijn meegenomen broodje zitten eten en laat alles over mij heenkomen. Ik word wel altijd erg emotioneel als ik de zaal binnenloop. Zou ik hier in een vorig leven zijn geweest? En aangekomen in de zaal waar honderden jaren geleden doodvonnissen werden uitgesproken, schiet er door mijn hoofd dat ik daar misschien ooit als heks veroordeeld ben. Hoe het ook zei, ik kom hier gek genoeg graag.
We nemen de tram naar halte Muntplein en lopen naar de Vijzelstraat. Daar is op nr. 32 het Stadsarchief van Amsterdam. Het Stadsarchief heeft regelmatig mooie tentoonstellingen over de historie van Amsterdam. Die slaan we even over vandaag, want het gebouw op zich is al heel mooi om in rond te dwalen. Het bevindt zich in een oud bankgebouw, genoemd de Bazel. Tussen de Bazel en het bankgebouw van de ABN AMRO aan de overkant werd in 1974 een verbindingsgang aangelegd, die de Poentunnel wordt genoemd. Er worden regelmatig rondleidingen gegeven, waar je al deze wetenswaardigheden te horen krijgt. Wij besluiten de Fototentoonstelling van Dolf Toussaint in de gaten te houden. Een tentoonstelling over Amsterdam in de jaren zestig, zeventig en tachtig (v.a. 13 juli 2018 te zien).
Het regent niet zo hard meer en we besluiten een stukje te gaan wandelen. We lopen door naar de Vijzelgracht en gaan linksaf naar de Lijnbaansgracht en gaan daar aan het eind over het water weer naar links de Reguliersgracht op. Mooi stukje Amsterdam is dit, waarschijnlijk helemaal als de zon schijnt.
In de Falckstraat stuiten we op Bouchon du Centre , een klein Frans restaurantje, dat er uitziet alsof je ineens op vakantie in het buitenland bent. Het was gesloten, dus ook maar onthouden voor een volgende keer. Maar klik even op de link dan begrijp je wat ik bedoel. Aan het eind van de Reguliersgracht gaan we de brug over, lopen een klein stukje terug en lopen de Noorderstraat in. Een leuke straat met mooie pandjes. Ik lees net dat er maar liefst 31 Rijksmonumenten in deze straat te vinden zijn. Dus genoeg om te bekijken.
Ik wil eigenlijk koffie drinken bij Coffee & Coconuts, maar dit is nogal een hippe tent waar het altijd druk is en ik heb gewoon trek. Dus wordt het Panini op de Vijzelgracht, waar we heerlijke cappuccino krijgen met een dito frambozentaartje van Holtkamp (staat per toeval in bovenstaand kaartje), die we moeten delen omdat het de laatste is.
Het is zondag en de meeste winkels zijn gesloten in dit deel van de stad. Anders waren we even doorgelopen naar de Gerard Doustraat. Vanaf het Maria Heinekenplein één straat voor de Albert Cuyp naar links. Deze straat is eigenlijk veel leuker dan de markt. Er zitten diverse heel leuke conceptstores. Winkels waar je kleding en meubeltjes en planten en sieraden etc. kan kopen, allemaal onder één dak. Er hangt een gezellige sfeer, omdat het een soort huiskamergevoel geeft.
Op naar de volgende stop en die is bij Coffee & Coconuts halte Ferdinand Bolstraat voor een 2e kopje koffie. Heel erg blij waren we dat we al een lekker bakkie op hadden toen we daar de wachtrij zagen voor een tafeltje. Ik wilde graag naar C & C omdat dit vroeger een bioscoop is geweest en wij daar "100' jaar geleden de film Woodstock hebben gezien. Nou ja gezien, ik vond het zo saai, dat ik de hele tijd in slaap viel en we halverwege zijn vertrokken. Jammer, want het schijnt een legendarische film te zijn geweest en dat moet ik ieder jaar weer aanhoren tijdens de Top 2000 A Gogo. Wij zijn niet in de rij gaan staan, dat hebben we aan de toeristen overgelaten. We proberen het nog wel eens op een doordeweekse dag, want het is wel een aanrader.
We vervolgen onze weg, en komen door de Roelof Hartstraat. Gauw even uitgestapt om te kijken of hier nog iets te beleven is. Jammergenoeg is alles gesloten, maar we zien wel een paar interessante adresjes. Op de hoek met de Hobbemakade zit Taxidermy Amsterdam, we gluren door de ramen naar binnen, maar we kunnen maar net een glimp opvangen van wat er zoal staat en hangt. Een paar dagen later ben ik even terug gegaan toen de winkel open was. Het is luguber en intrigerend tegelijkertijd. Mijn voorkeur gaat uit naar de vlinders, wel uitgaande van het feit dat deze niet dood zijn gemaakt met het doel ze op te zetten, maar al dood waren en toen opgezet zijn. Verder zie je er ook allerlei soorten zoogdieren en vogels. Dood, morsdood, euh die poes die daar tussen ligt, die leeft toch? Nee ook dood. Wat een griezelig gezicht is het ineens. Ik ga gauw naar buiten. Voor dat ik bij Taxidermy naar binnen liep, heb ik nog even een overheerlijk stuk Spaanse tortilla gegeten bij Sabor de Maria. Maria staat nu trouwens op mijn lijstje met lekkere lunchadressen.
Ons einddoel is de Botanische Tuin Zuidas. We stappen uit bij halte VU Medisch Centrum. Dit is een beetje raar gebied, want de meeste mensen komen hier niet voor hun lol. Je kunt hier je voetstappen hebben liggen omdat je op bezoek bent geweest bij een ziek familielid of zelf naar een specialist moest. Kortom meestal niet echt leuke momenten in je leven. Bovendien ziet de omgeving er ook niet echt boeiend uit vind ik. Maar...... achter het VU ligt een pareltje :).
Je moet natuurlijk wel van planten houden, want die zijn hier in grote getalen. Duh! Ooit is de Botanische tuin opgezet voor de medische wetenschap en konden bv. studenten hun hart hier ophalen. Dat is nu niet meer zo. Maar je kan hier wel even heerlijk tot rust komen en natuurlijk lekker plantjes kijken. Er staan verschillende kassen en één spant de kroon, dat is die met de cactussen en vetplanten. Wij horen een paar keer zeggen, dat deze kas wereldberoemd is, maar in ieder geval is het de grootste verzameling op dit gebied in Nederland en tja er komen veel mensen vanuit binnen- en buitenland. Wij vinden het heerlijk om hier rond te lopen en ons te vergapen aan zoveel groen.Het is zondag en de meeste winkels zijn gesloten in dit deel van de stad. Anders waren we even doorgelopen naar de Gerard Doustraat. Vanaf het Maria Heinekenplein één straat voor de Albert Cuyp naar links. Deze straat is eigenlijk veel leuker dan de markt. Er zitten diverse heel leuke conceptstores. Winkels waar je kleding en meubeltjes en planten en sieraden etc. kan kopen, allemaal onder één dak. Er hangt een gezellige sfeer, omdat het een soort huiskamergevoel geeft.
Op naar de volgende stop en die is bij Coffee & Coconuts halte Ferdinand Bolstraat voor een 2e kopje koffie. Heel erg blij waren we dat we al een lekker bakkie op hadden toen we daar de wachtrij zagen voor een tafeltje. Ik wilde graag naar C & C omdat dit vroeger een bioscoop is geweest en wij daar "100' jaar geleden de film Woodstock hebben gezien. Nou ja gezien, ik vond het zo saai, dat ik de hele tijd in slaap viel en we halverwege zijn vertrokken. Jammer, want het schijnt een legendarische film te zijn geweest en dat moet ik ieder jaar weer aanhoren tijdens de Top 2000 A Gogo. Wij zijn niet in de rij gaan staan, dat hebben we aan de toeristen overgelaten. We proberen het nog wel eens op een doordeweekse dag, want het is wel een aanrader.
We vervolgen onze weg, en komen door de Roelof Hartstraat. Gauw even uitgestapt om te kijken of hier nog iets te beleven is. Jammergenoeg is alles gesloten, maar we zien wel een paar interessante adresjes. Op de hoek met de Hobbemakade zit Taxidermy Amsterdam, we gluren door de ramen naar binnen, maar we kunnen maar net een glimp opvangen van wat er zoal staat en hangt. Een paar dagen later ben ik even terug gegaan toen de winkel open was. Het is luguber en intrigerend tegelijkertijd. Mijn voorkeur gaat uit naar de vlinders, wel uitgaande van het feit dat deze niet dood zijn gemaakt met het doel ze op te zetten, maar al dood waren en toen opgezet zijn. Verder zie je er ook allerlei soorten zoogdieren en vogels. Dood, morsdood, euh die poes die daar tussen ligt, die leeft toch? Nee ook dood. Wat een griezelig gezicht is het ineens. Ik ga gauw naar buiten. Voor dat ik bij Taxidermy naar binnen liep, heb ik nog even een overheerlijk stuk Spaanse tortilla gegeten bij Sabor de Maria. Maria staat nu trouwens op mijn lijstje met lekkere lunchadressen.
Ons einddoel is de Botanische Tuin Zuidas. We stappen uit bij halte VU Medisch Centrum. Dit is een beetje raar gebied, want de meeste mensen komen hier niet voor hun lol. Je kunt hier je voetstappen hebben liggen omdat je op bezoek bent geweest bij een ziek familielid of zelf naar een specialist moest. Kortom meestal niet echt leuke momenten in je leven. Bovendien ziet de omgeving er ook niet echt boeiend uit vind ik. Maar...... achter het VU ligt een pareltje :).
Nog even een lekker broodje gegeten op een bankje in de tuin en genoten van de rust, de zon die stiekem door de wolken komt, de fluitende vogels en de prachtige natuur. We hebben ons weer niet verveeld en veel nieuwe plekken ontdekt. Dus voor herhaling vatbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten