TRAMLIJN 24

Tja wat doe je op een regenachtige zondag, terwijl je gewoon naar buiten wilt en het liefst op een terras in de zon. Maar daar moesten we nog even op wachten, dus pikten we er een tramlijn uit, waar  overdekte bezienswaardigheden zijn onderweg. En dat is tramlijn 24 geworden. Hiervoor moesten wij eerst een stukje met de bus om naar het Centraal Station te komen.

We stappen uit aan de IJzijde van het CS en lopen dan links om het station heen onder de mooie Cuyperspassage door een ontwerp van Irma Boom. Als je de passage vanaf het IJ inloopt vind ik de verrassing het grootst. In het begin denk je: oh is dit het? Maar als je doorloopt gaat het over in een mooie historische afbeelding van 's Lands schip Rotterdam en de haringvloot naar het tableau van Cornelis Boumeester (1652-1733) dat in het Rijksmuseum hangt. De moeite waard om hier even voor om te lopen. De bedoeling is dat als je vanaf de stadkant op de fiets onder de passage doorgaat je door de steeds groter wordende pixels wordt afgeremd als de pont in zicht komt.

Als je dan verder om het station loopt kan je aan de voorkant tegenwoordig door glazen puien de entree van de  Koninklijke wachtkamer bekijken.

                                       
Het is niet ver om naar de Dam te lopen, maar wij namen vanwege het regenachtige weer de tram. Op de Dam staat natuurlijk het Koninklijk Paleis dat zeker het bezoeken waard is. Ik ben hier pas een jaar of 5 geleden voor het eerst geweest en sindsdien ga ik er minimaal eenmaal per jaar even naar binnen. Soms ga ik lekker op een bank in de burgerzaal mijn meegenomen broodje zitten eten en laat alles over mij heenkomen. Ik word wel altijd erg emotioneel als ik de zaal binnenloop. Zou ik hier in een vorig leven zijn geweest? En aangekomen in de zaal waar honderden jaren geleden doodvonnissen werden uitgesproken, schiet er door mijn hoofd dat ik daar misschien ooit als heks veroordeeld ben. Hoe het ook zei, ik kom hier gek genoeg graag.

We nemen de tram naar halte Muntplein en lopen naar de Vijzelstraat. Daar is op nr. 32 het Stadsarchief van Amsterdam. Het Stadsarchief heeft regelmatig mooie tentoonstellingen over de historie van Amsterdam. Die slaan we even over vandaag, want het gebouw op zich is al heel mooi om in rond te dwalen. Het bevindt zich in een oud bankgebouw, genoemd de Bazel. Tussen de Bazel en het bankgebouw van de ABN AMRO aan de overkant werd in 1974 een verbindingsgang aangelegd, die de Poentunnel wordt genoemd. Er worden regelmatig rondleidingen gegeven, waar je al deze wetenswaardigheden te horen krijgt. Wij besluiten de Fototentoonstelling van Dolf Toussaint in de gaten te houden. Een tentoonstelling over Amsterdam in de jaren zestig, zeventig en tachtig (v.a. 13 juli 2018 te zien).

Het regent niet zo hard meer en we besluiten een stukje te gaan wandelen. We lopen door naar de Vijzelgracht en gaan linksaf naar de Lijnbaansgracht en gaan daar aan het eind over het water weer naar links de Reguliersgracht op. Mooi stukje Amsterdam is dit, waarschijnlijk helemaal als de zon schijnt.

In de Falckstraat stuiten we op Bouchon du Centre , een klein Frans restaurantje, dat er uitziet alsof je ineens op vakantie in het buitenland bent. Het was gesloten, dus ook maar onthouden voor een volgende keer. Maar klik even op de link dan begrijp je wat ik bedoel. Aan het eind van de Reguliersgracht gaan we de brug over, lopen een klein stukje terug en lopen de Noorderstraat in. Een leuke straat met mooie pandjes. Ik lees net dat er maar liefst 31 Rijksmonumenten in deze straat te vinden zijn. Dus genoeg om te bekijken.

Ik wil eigenlijk koffie drinken bij Coffee & Coconuts, maar dit is nogal een hippe tent waar het altijd druk is en ik heb gewoon trek. Dus wordt het Panini op de Vijzelgracht, waar we heerlijke cappuccino krijgen met een dito frambozentaartje van Holtkamp (staat per toeval in bovenstaand kaartje), die we moeten delen omdat het de laatste is.

Het is zondag en de meeste winkels zijn gesloten in dit deel van de stad. Anders waren we even doorgelopen naar de Gerard Doustraat. Vanaf het Maria Heinekenplein één straat voor de Albert Cuyp naar links. Deze straat is eigenlijk veel leuker dan de markt. Er zitten diverse heel leuke conceptstores. Winkels waar je kleding en meubeltjes en planten en sieraden etc. kan kopen, allemaal onder één dak. Er hangt een gezellige sfeer, omdat het een soort huiskamergevoel geeft.

Op naar de volgende stop en die is bij Coffee & Coconuts halte Ferdinand Bolstraat voor een 2e kopje koffie. Heel erg blij waren we dat we al een lekker bakkie op hadden toen we daar de wachtrij zagen voor een tafeltje.  Ik wilde graag naar C & C omdat dit vroeger een bioscoop is geweest en wij daar "100' jaar geleden de film Woodstock hebben gezien. Nou ja gezien, ik vond het zo saai, dat ik de hele tijd in slaap viel en we halverwege zijn vertrokken. Jammer, want het schijnt een legendarische film te zijn geweest en dat moet ik ieder jaar weer aanhoren tijdens de Top 2000 A Gogo. Wij zijn niet in de rij gaan staan, dat hebben we aan de toeristen overgelaten. We proberen het nog wel eens op een doordeweekse dag, want het is wel een aanrader.

We vervolgen onze weg, en komen door de Roelof Hartstraat. Gauw even uitgestapt om te kijken of hier nog iets te beleven is. Jammergenoeg is alles gesloten, maar we zien wel een paar interessante adresjes. Op de hoek met de Hobbemakade zit Taxidermy Amsterdam, we gluren door de ramen naar binnen, maar we kunnen maar net een glimp opvangen van wat er zoal staat en hangt. Een paar dagen later ben ik even terug gegaan toen de winkel open was. Het is luguber en intrigerend tegelijkertijd. Mijn voorkeur gaat uit naar de vlinders, wel uitgaande van het feit dat deze niet dood zijn gemaakt met het doel ze op te zetten, maar al dood waren en toen opgezet zijn. Verder zie je er ook allerlei soorten zoogdieren en vogels. Dood, morsdood, euh die poes die daar tussen ligt, die leeft toch? Nee ook dood. Wat een griezelig gezicht is het ineens. Ik ga gauw naar buiten. Voor dat ik bij Taxidermy naar binnen liep, heb ik nog even een overheerlijk stuk Spaanse tortilla gegeten bij Sabor de Maria.  Maria staat nu trouwens op mijn lijstje met lekkere lunchadressen.

Ons einddoel is de Botanische Tuin Zuidas. We stappen uit bij halte VU Medisch Centrum. Dit is een beetje raar gebied, want de meeste mensen komen hier niet voor hun lol. Je kunt hier je voetstappen hebben liggen omdat je op bezoek bent geweest bij een ziek familielid of zelf naar een specialist moest. Kortom meestal niet echt leuke momenten in je leven. Bovendien ziet de omgeving er ook niet echt boeiend uit vind ik. Maar...... achter het VU ligt een pareltje :).

Je moet natuurlijk wel van planten houden, want die zijn hier in grote getalen. Duh! Ooit is de Botanische tuin opgezet voor de medische wetenschap en konden bv. studenten hun hart hier ophalen. Dat is nu niet meer zo. Maar je kan hier wel even heerlijk tot rust komen en natuurlijk lekker plantjes kijken. Er staan verschillende kassen en één spant de kroon, dat is die met de cactussen en vetplanten. Wij horen een paar keer zeggen, dat deze kas wereldberoemd is, maar in ieder geval is het de grootste verzameling op dit gebied in Nederland en tja er komen veel mensen vanuit binnen-  en buitenland. Wij vinden het heerlijk om hier rond te lopen en ons te vergapen aan zoveel groen.

Nog even een lekker broodje gegeten op een bankje in de tuin en genoten van de rust, de zon die stiekem door de wolken komt, de fluitende vogels en de prachtige natuur. We hebben ons weer niet verveeld en veel nieuwe plekken ontdekt. Dus voor herhaling vatbaar.

TRAMLIJN 10

Amsterdam is een mooie en gezellige stad vol verrassingen. Wij (mijn man en ik) doen regelmatig een route door de stad, stukje tram, stukje lopen en ontdekken daardoor allemaal leuke plekjes, waar je normaal gesproken gewoon langs rijdt. Ik denk heel vaak dat ik die ervaringen met andere mensen wil delen, omdat wij er zo veel plezier aan beleven. Mijn idee is nu om er af en toe een tramlijn uit te pikken en al in- en uitstappend leuke/interessante/verrassende plekjes die we tegenkomen te verwerken in een blog.

De eerste tram die we genomen hebben is lijn 10. Dat is makkelijk want die begint aan het eind van onze straat. Het was een prachtige winterse dag met veel zon, dus dat is sowieso al een garantie voor mooie plaatjes.

                                         Amphitrite Albert Termote 1956 Brons Azartplein

Het begint met het kunstwerk Amphitrite op het Azartplein, een kunstwerk met een fontein. Dit kunstwerk is gemaakt ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan in 1956 van de rederij KNSM, waar het KNSM-eiland naar vernoemd is. De beeldengroep heeft er 25 jaar gestaan, maar moest toen de rederij het eiland verliet verdwijnen om plaats te maken voor woningbouw.  Maar sinds 2009 staat Amphitrite na restauratie weer bijna op haar oude plek. Vanaf het Azartplein vaart er de laatste jaren ook een pontje naar Amsterdam Noord. Dit hebben we deze keer niet gedaan, maar is heel leuk om te doen, het geeft een beetje vakantiegevoel om naar de overkant te varen. En in Noord aangekomen is het de moeite waard om de buurt Vogeldorp te bekijken. Het eerste tuindorp in Amsterdam. Ontstaan na de Woningnoodwet in 1917.

                                     Vogeldorp

Wij zijn vanaf het Azartplein (beginhalte van tram 10) 2 haltes meegereden en uitgestapt bij halte Rietlandpark. Hier zie je ook weer een kunstwerk, 4 immens grote tafels waar tussenin bijen gehouden worden. Het kunstwerk heet dan ook Voor de Bijen. Wij zijn overgestoken richting de Czaar Peterstraat, waar we op de hoek bij Czaar een kop koffie hebben gedronken, gewoon om even een nieuwkomer in de buurt op te zoeken. Je kunt er koffiedrinken, lunchen en dineren en ze hebben 9 bieren op de tap, dus je kunt je er de hele dag vermaken. Verderop in de straat is Helena Primakoff, een klein knus koffietentje met heerlijke cappuccino en worteltaart. De Czaar Peterstraat biedt heel veel leuke ondernemers die op een paar vierkante meter de meest uiteenlopende producten verkopen. Niet om de hele dag door te brengen, maar wel genoeg om op zo'n tramroute uit te stappen en de winkeltjes langs te gaan. De straat is in 2015 niet voor niets uitgeroepen tot leukste winkelstraat van Amsterdam. Er is ook een ruim aanbod aan horecagelegenheid. Allemaal enthousiaste nieuwe ondernemers die het leven wat gezelliger maken. In de zomer zitten zij vaak ’s avonds nog even met elkaar buiten een wijntje te drinken op de stoep.

Weer opgestapt bij de halte Hoogtekadijk en doorgereden naar de tramhalte Spiegelgracht. Je kunt ook uitstappen bij het Weteringcircuit en Van Beek Art Supplies  bezoeken, een eldorado als je houdt van mooi papier in allerlei kleuren en dan al die kleurpotloden, ook al kan ik niet echt tekenen toch is het zo gaaf om te zien.  Echt heerlijk om hier even een uurtje rond te neuzen. Maar wij hadden dat de vorige keer al gedaan en zijn vanaf de tramhalte Spiegelgracht onder het Rijksmuseum doorgelopen om even in de PC Hooftstraat iets te checken. We kwamen langs Boutique Chanel waar ze met een prachtige gevel bezig zijn gemaakt van glazen bouwstenen. Ik lees alleen net dat deze al barsten opgelopen heeft, dus dat is dan weer jammer.


Wij zijn weer op de tram gestapt bij de halte Leidseplein die zich tegenwoordig in de Marnixstraat bevindt ongeveer op de hoogte van het DeLaMar Theater en weer uitgestapt bij de halte Bloemgracht. Ondertussen waren we wel weer toe aan een kop koffie, en we zagen aan de overkant van het water Morgan & Mees, daar waren we wel nieuwsgierig naar. En dat was niet voor niks. Een heel mooi ingericht pand en ook nog gezellig. Wij gingen voor de koffie, maar er kwamen ook allemaal heerlijke lunchgerechten voorbij.

Na de koffie weer terug naar Marnixstraat 148 daar zit in het voormalige politiebureau Raampoort de Japanse winkel Time & Style. Dit is echt de moeite waard om te bezoeken. Hier verkopen ze onder andere interieur- en lifestyleproducten uit het hogere segment. Alle producten worden met de hand gemaakt in Japan en hoe! Wij hebben echt geen geld om hier iets te kopen, maar wow wat is dit allemaal mooi gemaakt, wat een vakmanschap. En wat ook heel leuk is, dat je echt welkom bent en er van alles wordt uitgelegd over de artikelen. Ik verstond niet veel van de Japanse dame die in het Engels met vet Japans accent ons allerlei dingen aan het uitleggen was, maar met veel hoofdbuigingen en oh so beautiful, werd het toch een aparte ervaring. Ze liet ons zelfs het toilet zien, waar als je de deur open doet, de bril vanzelf omlaag gaat. Ik wilde nog roepen, maar ik moet helemaal niet, maar dacht dat ze dat grapje misschien niet zou begrijpen. Dus knikken en lachen en knikken en lachen. 

Na dit bezoek weer bij halte Bloemgracht opgestapt naar de eindhalte Van Hallstraat. Van daaruit is het een klein stukje lopen naar Café Restaurant Amsterdam gevestigd in de voormalige machinekamer van het Machinepompgebouw. Er staat nog een heel grote dieselmotor tussen de tafels en de bar. Het plafond is heel hoog en heel mooi met allemaal houten balken. De kerstboom die er in December stond was huge. De kaart is ook groot met over het algemeen standaard gerechten, maar ook met uitgebreide Fruits de Mer/oesters opties. Echt een aanrader! Wij namen brood met lekkere garnalenkroketjes.

Café Restaurant Amsterdam

We zijn weer opgestapt bij de Van Hallstraat en hebben de tramroute in een keer terug gereden tot de Czaar Peterstraat om nog wat winkeltjes te bekijken die ’s morgens nog gesloten waren. Het was weer een ‘avontuurlijke’ dag, moeten we toch weer vaker doen. Langs de route van tram 10 liggen heel veel interessante plekken die het uitstappen waard zijn, maar misschien toch de volgende keer een andere tram pakken?  Daar ga ik nog over nadenken. En misschien plan ik die dag wel met jou 😉.